مقاله رشته ادبیات فارسی با عنوان اسطوره، حماسه و ناخودآگاه جمعی

          عباس 
            بازدید : 192
          جمعه 16 بهمن 1394
           نظرات (0)
        

مقاله رشته ادبیات فارسی با عنوان اسطوره، حماسه و ناخودآگاه جمعی

مقدمه:

تاریخ آن چیزی است که بعد از اختراع خط به عنوان ماجراها و سرگذشت هایی که مورخان و تاریخ نویسان نوشته اند مد نظر گرفته می شود که تا حدودی راست و واقعی‌اند. افسانه قبل از اختراع خط شرح ماجراهایی است که انسان ها به زعم و گمان در باور دارند. اما اسطوره بین افسانه و تاریخ قرار دارد که از دل آن حماسه بیرون می‌آید.

تاریخ مربوط به خودآگاه بشریست و اسطوره به ناخودآگاه بشری. اسطوره های ملت های بزرگ در ژرف و عمق یک تن اند چونان که پرسه و فریدون یک تن‌اند. اسطوره با دین نیز در پیوند است؛ چون هر دو با ناخودآگاه جمعی و روحیۀ فطری و خدایی انسان‌ها هم سازگار است و بیراه نرفته‌ایم اگر آن‌ها را یکی بدانیم چونان که کزازی از قول یونگ ناخودآگاه جمعی را خدا نامید. بسیاری از شخصیت های اسطوره ای با شخصیت‌های دینی یکی شمرده شده است. نمونه: حضرت آدم(ع) با کیومرث، یکی دانسته اند. و یا آن بخش زندگی جمشید که دارای فره ایزدی بود با زندگی سلیمان نبی(ع) یکی می شمرند.

از ناخودآگاه جمعی است که می فهمیم انسان‌ها آرمان های مشترکی دارند و این گونه است که شاهکارها در همۀ زبان‌ها و متعلق به هر فرهنگی باشند ارج نهاده شده و پر مخاطبند.از آن روست که شخصیت‌های اساطیری در فرهنگ‌های بزرگ مشابه یکدیگر و حتی یکی‌اند با نام‌های مختلف. مثل زندگی و پرورش پرسه، از شخصیت های اساطیری یونانی، با فریدون، پادشاه اسطوره‌ای و نیک اندیش ایرانی، این دو به یکدیگر بسیار شبیه هستند تا جایی که آن ها را یکی دانسته اند. در پیشینه‌شناسی فرهنگی این شباهت‌ها نشان از قدمت و دیرینگی فرهنگ ایران زمین دارد و می‌توان پنداشت همۀ ملت‌های بزرگ و تمدن‌های کهن؛ چون ایران، یونان و روم دوره‌های اسطوره‌ای، حماسی و تاریخی ای مشابهی دارند.

در این مقاله به صورت مبسوط به بحث دربارۀ اسطوره، افسانه، حماسه و انواع آن و ناخودآگاه جمعی با تکیه بر آرای یونگ می پردازیم و نتایج را به دست می دهیم.

کلمات کلیدی:

اسطوره

حماسه

افسانه

تراژدی

ناخودآگاه

ناخودآگاه جمعی

فهرست:

اسطوره

بنیادهای اسطوره

روندهای پیدایش اسطوره

تاریخ پیدایش

حماسه

افسانه

حماسه های راستین

حماسه های اسطوره ای

حماسه های تاریخی

حماسه های دینی یا میانی

تراژدی

کمدی

ناخودآگاه

ناخودآگاه جمعی

زبان ناخودآگاهی

یونگ

نماد

زمینه های نماد

معرفی اساطیر

رستم

آرش کمانگیر

اساطیر مشهور هند

اساطیر مشهور یونان

آثار حماسی و تراژدی

حماسه یونان

حماسه رومی

حماسه عرب

حماسه ایران

شاهنامه فردوسی

http://googleshop.fileina.com/product-31313-اسطوره،-حماسه-و-ناخودآگاه-جمعي.aspx

ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

پایان نامه کارشناسی ارشد رشته تاریخ و ادبیات با عنوان پیشینه تاریخی و گسترش اسطوره سیاوش در فرهنگ ا

          عباس 
            بازدید : 127
          چهارشنبه 30 دی 1394
           نظرات (0)
        

پایان نامه کارشناسی ارشد رشته تاریخ و ادبیات با عنوان پیشینه تاریخی و گسترش اسطوره سیاوش در فرهنگ ایران

*یاد آور می شود مقالات زیر بصورت رایگان ضمیمه شده است:)

بررسی تحلیلی تطبیقی سیاوش، اوزیریس و آتیس
سیاوش، شخصیّتی آیینی و رازناک در شاهنامه
ﻧﻘﺪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺁﻳﻴﻨﻲ ﺍﺳﻄﻮﺭه ﺳﻴﺎﻭﺵ

چکیده:

اسطوره سیاوش، با در نظر گرفتن جز به جزء ساخت مایه های آن، یکی از اصلی ترین و محوری‌ترین بخشها در زنجیره اسطورهای ایرانی است. این اسطوره یکی از پشتوانههای ساختاری شاهنامه به شمار می‌آید؛ بهطوری که بیشتر داستانهای پیش از این، در بُنمایه با آن یگانهاند و نقش زمینهساز آن را دارند. سیاوش دارنده والاترین شخصّیت انسانی در اساطیر ایرانی؛ بویژه در شاهنامه است. زایش، زندگی و مرگ او، مایه اسطورهای کهن را در خود دارد و شخصیّت او آیینی و رازناک است. این پایان نامه در پی آن است تا با تحلیل بُنمایههای اسطورهای شخصیّت سیاوش در شاهنامه، بصورت کامل ویژگیهای بارز شخصیّتی او را موشکافی کند و پیشینه تاریخی و گسترش اسطوره سیاوش در فرهنگ ایران مورد بررسی قرار دهد.

پایان نامه دارای شش(6) گفتار و 260 صفحه می باشد که در گفتار اول کلیات موضوع،در گفتار دوم از اسطوره تا تاریخ،در گفتار سوم جایگاه اساطیری سیاوش،در گفتار چهارم وَرِ سیاوش،در گفتار پنجم عناصر داستانی اسطوره سیاوش و در نهایت در گفتار ششم سیاوش و نمایشنامه‌ها مورد بررسی قرار گرفته است.

کلمات کلیدی:

اسطوره

وَرِ سیاوش

تاریخ باستانی ایران

جایگاه اساطیری سیاوش

سیاوش در فرهنگ و ادب ایران

اسطوره چیست؟

واژ ه اسطوره در زبان پارسی واژه‌ای است برگرفته از زبان عربی. «الاسطوره» و «الاسطیره» در زبان عربی به معنی روایت و حدیثی است كه اصلی ندارد و خود واژه‌ای است از اصل یونانی Historia و در زبان عربی «اساطیر» جمع مكسر آن است و در زبان پارسی نیز به صورت جمع به كار می‌رود، اما اغلب از آن معنای مجموعه دستاورد یك قوم در این زمینه اعتقادی مستفاد می‌شود. مانند اساطیر ایرانی، اساطیر یونانی و جز آن، كه مقصود از آن تنها كنارهم چیدن تعدادی اسطوره پراكنده نیست، بلكه اساطیر یك قوم به صورت یك مجموعه در نظر است. اما این گونه معنا و مفهوم واژه اساطیر در زبان پارسی، عمومیّت ندارد و گاه اصطلاح اساطیر جز در كنار هم قرار داشتن ساده اسطوره‌ها، معنایی نمی‌دهد و فقط همان جمع مكسر واژه «اسطوره» است .

به تعبیری دیگر، اسطوره در لغت باواژه Historia به معنی «روایت و تاریخ» هم‌ریشه است؛ در یونانی، «mythos» به معنی «شرح، خبر، قصه» آمده كه با واژه انگلیسی «Mouth» به معنی «دهان، بیان و روایت» از یك ریشه است. اسطوره در دیدگاه‌های گوناگون تعاریف و تعابیر متعدّدی دارد، اما اگر در یك عبارت آن را بخواهیم تعریف كنیم، چنین است: «اسطوره عبارت است از روایت یا جلوه‌ای نمادین درباره ایزدان، فرشتگان، موجودات فوق طبیعی و به طور كلّی جهان شناختی كه یك قوم به منظور تفسیر خود از هستی به كار می‌بندد؛ وسرگذشتی راست و مقدّس است كه در زمانی ازلی رخ داده و به گونه‌ای نمادین، تخیلی و وهم‌انگیز می‌گوید كه چگونه چیزی پدید آمده، هستی دارد، یا از میان خواهد رفت، و در نهایت، اسطوره به شیوه‌ای تمثیلی كاوشگر هستی است.»اسطوره بینشی شهودی است و بُنی دینی و فلسفی دارد، البته فلسفی نه به معنای امروزی، بلكه تنها استدلالی تمثیلی از جهان پیرامون.1

دانلود در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...