ابزارهای جدید موجب پدید آمدن روشهای نوین و نیز چالش در اندیشه انسانی شده و با این چالش تفكرات جدید متولد می‌شوند و در نتیجه نظام‌هایی متنوع و سازگار با نیازهای اجتماعی جدید خلق می‌شوند. زمانی كه ایده مرتبط ساختن كامپیوتر به وسیله تلفن در سال 1965 به وسیله دو نفر از محققان به نام‌های لری رابرتز (Lary Roberts) و توماس مریل (Thomas Merril) مطرح گردید و توانستند دو كامپیوتر یكی در كالیفرنیا و دیگری در ماساچوست را به هم وصل نمایند هیچ كس تصور نمی‌كرد كه این فناوری بتواند چنین تحولی در جوامع بشری ایجاد كند. در سال 1972، رابرتز اولین حافظه E-mail را نوشت. در سال 1980 ساخت كامپیوترهای شخصی با سرت و حافظه بیشتر توسعه یافت و در دهة 1990 با طراحی شبكه جهانی وب (world wideweb) و گسترش ناگهانی اینترنت تحولی عظم در فناوری اطلاعات به وجود آمد كه این فناوری بر روی دانش، آموزش، یادگیری، ارتباطات و دهها مقوله دیگر تأثیر بسزایی گذشت و این موضوع آنچنان سریع رخ داد كه بسیاری از دست‌اندركاران، سیاستگذاران و رهبران آموزش عالی را حتی در كشورهای پیشرفته غافلگیر نمود. به طوریكه پیش بینی می‌شود پس از پایان دهة اول 21 كمتر فعالیت آموزشی و پژوهشی بدون استفاده از اینترنت و ارتباطات كامپیوتری صورت پذیرد. (chronicle of Higher Education, 2001)

مراكز آموزش عالی اغاز مسیر استفاده از اشكال مختلف فناوری اطلاعات برای بهبود آموزش، پژوهش و خدمات اجتماعی را طراحی می‌كنند و این ابزار به عنوان منبع قوی وارد آموزش عالی شده است. (Szatmary, 2000)